De leerlingen hebben vier gebedshuizen bezocht, begeleid door de mentoren en collega’s. Twee gebedshuizen in Hillegersberg, de Liberaal Joodse synagoge en de protestantse Fonteinkerk, en twee in Rotterdam-Zuid, de Kocatepe moskee en de Sri Dev Rishi Mata mandir.
De fietstocht was ruim 20 km en bleek goed te doen, met voldoende tijd tussen de bezoeken. Helaas waren er wel twee lekke banden en één kapotte fiets. Het fietsen was voor sommige collega’s, die heen en weer moesten en terug naar school, wel veel. De lln schrijven over het fietsen dat ze de fietstocht gezellig vonden en er staat niets over dat het te lang was.
De ontvangst in alle gebedshuizen wordt als gastvrij, welkom en positief benoemd. Er zijn verschillen tussen de gastheren, maar er worden geen negatieve opmerkingen gemaakt in de verslagen.
De gastheer in de mandir kan goed en overtuigend vertellen, over de wet van karma en dat het hindoeïsme monotheïstisch is. Veel lln schrijven dat ze hier het meest geleerd hebben, omdat ze nog niet veel over het hindoeïsme weten. De mandir is wel klein en de versiering wijkt af, omdat er posters hangen en geen beelden staan of andere bijzondere voorwerpen.
De synagoge maakt indruk omdat hij beveiligd is en de entree via twee bewaakte deuren gaat. Het schooltje en het dragen van een keppeltje zijn ook bijzonder. De gastheer kan mooi vertellen, over de geschiedenis van het jodendom, de bevrijding uit Egypte, en de thorarollen.
In de Fonteinkerk zijn de lln verbaasd, omdat het gebouw nieuw en modern is, wat volgens sommigen niet hoort bij een kerk. Vooral de gastvrouw weet haar verhaal enthousiast te brengen. De symboliek in de voorwerpen wordt beschreven, zoals de paaskaars, maar veel lln vinden de kerk toch wel erg leeg, kaal zelfs, in vergelijking met de andere gebedshuizen. Wel interessant zijn de aparte gebedsruimte en de keuken en andere vertrekken.
Over de moskee zijn de leerlingen verbaasd, dat zo’n mooie ruimte verborgen zit in zo’n vervallen gebouw. Het is er mooi versierd, netjes, en warm, met het vloerkleed. De gastheer en – vrouw vertellen wel aardig over hun geloof en de moskee, maar lijken niet zoveel te weten. Wel interessant is dat ze ook over hun eigen dagelijks leven vertellen. Ook de gebedsdienst, waar een groep getuige van is, maakt indruk.
Op de laatste vraag in het verslag naar hun indruk en wat ze geleerd hebben schrijven leerlingen over respect dat ze hebben voor de godsdiensten, over begrip dat ze hebben waarom je zo zou kunnen geloven, dat ze zich overal welkom hebben gevoeld, dat het interessant is om de godsdiensten te vergelijken, dat er weinig verschillen lijken te zijn, en dat de godsdiensten op elkaar lijken, met als kern naastenliefde of rechtvaardigheid of een goed mens zijn. Je leert ook meer of beter omdat de mensen zelf over hun godsdienst vertellen.
Geen enkele klacht? Toch wel, een paar lln noemen het lange luisteren naar verhalen een beetje saai, of vier bezoeken misschien teveel van het goede, en dat er geen lunchpauze is …
Over onze lln kunnen we verder niet meer dan heel tevreden zijn, ze fietsen goed mee, gedragen zich netjes in de gebedshuizen, maken vrijwel allemaal uitvoerig aantekeningen en doen meestal geïnteresseerd mee. Kortom, het zijn modelleerlingen!
En natuurlijk is de inzet van alle docenten heel belangrijk geweest voor het slagen van deze excursie!
Raaf Cornelisse
